Voorbeschouwing PEC Zwolle – FC Utrecht

Aanstaande zaterdag om 18:45 treft PEC Zwolle in eigen huis FC Utrecht in de, alweer, 21^e speelronde van dit voetbalseizoen. De dienstdoende scheidsrechter is *diepe zucht* Joey Kooij en zijn assistenten. Scheidsrechter lopen hedendaags op ijs, zeker in Zwolle. Dus we gaan het weer meemaken zaterdag. Met het mogen ontvangen van FC Utrecht als tegenstander schieten mij gelijk twee dingen door mijn hoofd. FC Utrecht op bezoek, betekent Ron Jans “in tha house”. Ron Jans is de meest succesvolle trainer die PEC Zwolle ooit gehad heeft met twee bekerfinales, één bekerwinst, de hoogste klassering ooit in de eredivisie en uiteraard het binnen slepen van de Johan Cruijfschaal. Die richting gaat Ron Jans met FC Utrecht inmiddels ook op. FC Utrecht staat op dit moment 3^e en lijkt op weg naar een hoge klassering. Om de meest succesvolle van FC Utrecht te worden zal Ron Jans nog even gas moeten geven. Met ten Hag is FC Utrecht immers vierde geworden, maar Han Berger deed het in de jaren ’80, één positie beter door als derde te eindigen.

Echter zit er zand in de Utregse motor. Na de knappe overwinning op Feijenoord in de Kuip en de komst van Haller staat de teller sindsdien op 0 overwinningen. Tegen AZ Alkmaar en respectievelijk Heracles Almelo werd gelijkgespeeld, waardoor punten nu broodnodig zijn als FC Utrecht derde wil eindigen op de ranglijst.

Hoe anders is dat in Zwolle. Daar waar de meeste (lees; alle) supporters met pijn in de ogen het stadion verlieten na de 0-1 tegen NEC Nijmegen is die pijn met de noorderzon vertrokken. Tegen PSV Eindhoven tapte de selectie van Janssen niet uit één ander vaatje, maar wel uit 10 andere vaatjes. Toch zullen de meeste supporters wel vooraf met wat argusogen naar de wedstrijd in Sittard hebben gekeken en de vraag aan zichzelf hebben gesteld; “was dit een onedayfly tegen PSV?”. Toen er in Sittard wederom leuk voetbal op de (moeizame) mat werd gelegd en de beuk er weer aardig in ging, stemde dit uiterst tevreden bij de supporters. Vooral de wederopstanding van Krastev en van der Berg werden met groot gejuich ontvangen. Ook deze punten waren voor PEC Zwolle broodnodig met de winstpartijen van Sparta Rotterdam en RKC Waalwijk niet veel later op die dag. Enfin; als je zelf de wedstrijden wint, hoef je niet naar anderen te kijken.

Is er dan ook wat mogelijk tegen FC Utrecht. Absoluut! Waarom niet? Als er met dezelfde druk en intensiteit wordt gespeeld is er zeker iets mogelijk. Dat is dan ook het tweede waaraan ik moest denken bij het zien van FC Utrecht als tegenstander. De pijn aan mijn ribben op 5 februari 2019, de dag na PEC Zwolle – FC Utrecht. Tijdens deze wedstrijd stond het in de 89e minuut nog 2-3 voor de domstedelingen. Echter was het Mike van Duinen die eigenhandig in de 90e en 95e minuut de Utrechters, onder leiding van Dick Advocaat, zonder punten terugstuurde. De pijn in mijn ribben ontstond in de 96e minuut na een totale gekte op Vak Noord. Het argument dat PEC Zwolle kampt met blessures van basisspelers kan de bak in. PEC Zwolle heeft bewezen dat de spelers die er dan moeten staan, dit kunnen. Mogelijk verlicht het ook, zeg het maar. Namli heeft een kleine ingreep in zijn lies ondergaan, waardoor zijn inzetbaarheid naar de langere baan kan. Floranus en Schendelaar lijken de wedstrijd ook niet te halen, terwijl het met Mbayo weer de goede kant op gaat. Bij FC Utrecht is van der Hoorn geschorst tegen PEC Zwolle en lijken Rodriquez en Vesterlund (als voornaamste namen), de wedstrijd niet te halen.

Tot slot staat de wedstrijd zaterdag in het teken van “onze” ouderen. Vele oudere seizoenkaarthouders die, vaak al jarenlang, richting het stadion komen zullen een blijk van waardering krijgen. Mijns inziens een mooi initiatief en een groep supporters die eveneens gekoesterd moet worden. En wat betreft Janny “het allermooiste wat ik vind: Die jongens op de Noord-tribune, daar geniet is zo van. Altijd zingen”. Gelukkig geniet Janny hier zó van dat ze het specifiek noemt. Kan onze VC nog wat van leren.

FORZA ZWOLLE!