Voorbeschouwing FC Almere City – PEC Zwolle

Almere kent weinig geheimen aangezien de ploeg in vergelijking met vorig seizoen nog nagenoeg hetzelfde is. Slechts drie spelers werden tijdens de zomerperiode door Almere aangetrokken, zijnde Sherel Floranus, Thomas Robinet en Peer Koopmeiners. Floranus is de bekendste naam, hij speelde eerder voor Sparta en SC Heerenveen waarna hij in Turkije bij Antalyaspor ging voetballen. Inmiddels heeft hij met goed gevulde zakken, vanuit een transfervrije status voor twee jaar bij Almere getekend. In mijn ogen een gemiste kans voor PEC. Die op die positie wel wat versterking kon gebruiken. De twee andere spelers zijn nog onbekend, Robinet komt van het Belgische Oostende en middenvelder Peer “het broertje van” Koopmeijers werd gehuurd van AZ.

Iets wat wij vorig seizoen met eigen ogen al zagen, maar wat nu ook voor de rest van de Eredivisie bekend is geworden: in balbezit heeft Almere absoluut een Eredivisiewaardig team. Echter, in balverlies heeft Almere en met name haar verdedigende linie nog flink wat werk aan de winkel. Tegen Feyenoord werd de ploeg van Alex Pastoor kinderlijk eenvoudig weg gespeelt, het middenveld en verdediging lieten enorme gaten open waardoor de opkomende middenvelders van de landkampioen alle ruimte kregen om aan te nemen en af te drukken. Het was enkel dankzij de keeper Bakker van Almere dat de score bij een 6-1 bleef.

Hoe naif de verdediging is, hoe anders is het aanvallende spel van Almere, zelfs tegen Feyenoord creëerden de nieuwkomers uit Flevoland meerdere grote kansen waar een beetje spits makkelijk vaker dan 1 goal uit had mogen maken. Het aanvalsspel van Almere verloopt voornamelijk via het middenveld, waarbij er in krappe ruimtes soepel wordt gekaatst om vervolgens te draaien en te schieten. Voor PEC dus van belang om strak op de man te verdedigen en voortdurend druk uit te oefenen op de spelers van Almere. In de zone verdedigen heeft niet zo heel veel zin. Wanneer Almere via de flanken aanvalt, gebeurt dit vrijwel altijd via de rechterkant, en dan met name via Van La Parra. De snelle rechtsvoor is de “Namli” van Almere, hij trekt zowel naar binnen als naar buiten. Buitenlangs betekend een assist, binnendoor houdt in dat hij alleen nog ogen voor de goal heeft waarbij hij het liefst vooruit puntert. Een gevaarlijk wapen waar een centrale verdediger zo snel mogelijk zijn route moet blokkeren. Het team blinkt in haar eerste drie wedstrijden uit in het creëren van grote kansen maar doet er nog veel te weinig mee. De spitsen lijken vooralsnog onder de druk te bezwijken. Dit kan thuis tegen een ploeg waar zij niet zo heel lang nog tegen speelden zomaar anders zijn. Almere zou PEC sowieso wel zien als een ploeg waar het oa tegen moet gebeuren.

Met de eerste drie punten op zak kan PEC met wat zelfvertrouwen naar Almere afreizen. In de afgelopen wedstrijd stond PEC op het veld in 4-4-2 formatie met Kersten en Lam als centrale verdedigers. Deze wijziging bracht meteen meer snelheid achterin wat de ploeg in de omschakeling een stuk minder kwetsbaar maakte. Het spel zag er natuurlijker en logischer uit en PEC hield de bal, in vergelijking met de wedstrijden daarvoor beter in beweging. Een kritische noot was dat het aanvallende spel voorspelbaar saai en veilig was. PEC zal veel meer over de flanken moeten spelen, het baltempo omhoog moeten gooien en de middenvelders zouden veel meer op moeten komen. Iets wat Thomas van den Belt vorig seizoen bijvoorbeeld continu deed.  

De voornaamste uitblinkers tegen FC Utrecht waren Namli, Buurmeesters en Kersten. De zwakste schakels speelden aan de linkerflank met Reijnders en Czyborra. Reijnders oogde onwennig en toonde zich lichtvoetig. Hij keek te vaak naar de grond, waardoor hij in balbezit zijn medespelers niet goed kon vinden. Er lijkt op beslissende momenten wat vastberadenheid te ontbreken bij hem, vooral als je bedenkt dat hij eerder bij Jong Utrecht speelde en nu de kans krijgt om namens PEC tegen FC Utrecht in de Eredivisie te spelen. Dan zou je verwachten dat hij meer drive laat zien.

Czyborra, als opkomende back, vertolkte vooral in de eerste helft in aanvallend opzicht een prima rol. Hij kwam goed op en bracht goede voorzetten in. Echter, defensief was het zwak. Hij oogde één op één erg onrustig en kwam vaak te laat in de omschakeling. Al deze aspecten zijn zaken die hij tegen van La Parra, moet vermijden.

Never change a winning team, 4-4-2 en werken aan je automatismen. Zorgen dat de middenvelders in het aanvallende spel de 2^e bal opeisen en probeer veel meer risico in het spel leggen. Zodoende zou PEC deze belangrijke 6 punten wedstrijd kunnen winnen. Twee weken later wacht ons de volgende 6 punten wedstrijd, de IJsselderby.